Littekens, draag jij ze met trots?

Littekens – zichtbaar en onzichtbaar

We hebben ze allemaal.

Littekens.

Soms zichtbaar, als een streep op je huid.

Soms onzichtbaar, diep vanbinnen.

Ze horen bij het leven. Bij vallen en weer opstaan. Bij pijn en groei.

Sommige littekens dragen een verhaal waar je open over praat. Andere littekens houd je liever stil, misschien zelfs verborgen. En dat is oké.

Wikipedia zegt: “Een litteken is een zichtbaar teken van heling en genezing.”

Mooi toch, die gedachte? Dat littekens laten zien dat er iets is geheeld.

Maar toch… soms doen littekens nog pijn.

Niet per se door het weer of een beweging — maar door wat mensen zeggen.

Een opmerking als:

“Ben je daar nu nog niet overheen?”

kan harder binnenkomen dan je zelf verwacht.

Want herstel kent geen tijdlijn.

Genezing komt niet in rechte lijnen.

Het komt in golven. En soms moet je een litteken weer even openen, om écht te kunnen helen. Om ruimte te maken voor verwerking, voor inzicht, voor loslaten.

In mijn werk als paardencoach zie ik vaak hoe mensen met zulke “onzichtbare littekens” binnenkomen. Ze hoeven niet eens uitgesproken te worden — paarden voelen ze. Ze spiegelen zonder oordeel.

Ze nodigen uit om stil te staan, te voelen, te verzachten.

Paarden vragen geen uitleg.

Ze zeggen niet: “Je zou hier toch al overheen moeten zijn.”

Ze zijn er. En dat is soms precies wat je 

nodig hebt.

Onlangs hoorde ik een prachtig lied van Mattijn Buwalda.

Het raakte me, omdat het ging over het dragen van littekens.

Niet verstoppen.

Niet veroordelen.

Maar erkennen: dit hoort bij mij. Dit ben ik nu.

Misschien ben ik nog onderweg, maar ik bén onderweg.

En dat is al zoveel waard.

💛

Ik deel het graag met je:

🎵 Mattijn Buwalda -Littekens

https://www.youtube.com/watch?v=jtEZ9pMnPLY

Voel je iets resoneren?

Weet dat je welkom bent — precies zoals je nu bent.

In de rust van de natuur, tussen de paarden, mag jij stappen zetten. Op jouw tempo.

Neem gerust contact op als je wilt ontdekken wat paardencoaching voor jou kan betekenen.